
Hikoyadan: “Kech tushib qolgandi. Kafedan hamma chiqib ketgan, faqatgina elektr nuri ostidagi daraxt barglari soyasida oʻtirgan qariya bor edi. Kunduzi koʻcha chang boʻlgan, biroq tungi shudring bu gʻuborni aritgandi, chol esa kech kirganda bu yerda oʻtirishni yoqtirardi...”





