Hikoyadan: “Endi bu yogʻini eshiting: oʻzimni soʻkib, nomarddan nomardga solib, tabiiy ravishda endi oʻzimni mard chogʻlab ketayotsam, ishonasizmi, kafedan oʻtgan joydagi burilishdan shunday qayrilgan edim, shunday chap tarafdan – suv sizib oqayotgan qir oraligʻidan bitta... yashil “Niva” gʻuv etib tushdi-da, yoʻlning cheti bilan sekin keta boshladi...”