Hikoyadan: “Shunday qilib, magistraturani tugatib, omadim kelib nufuzli idoraga ishga oʻtib ketmagunimcha mening ham boʻydoq ekanim hech kimning esiga kelgani yoʻq. Xullas, katta idoraning kuchli shamoli esib, shahrimizdagi urfga boʻysunadigan, biz faqirni-da eslaydiganlar chiqib qoldi. Boshdan bunday uchrashuvlar menga maʼqul koʻrinmasa-da, ulgʻayganim sayin xavotirga tushib qoladigan boʻldim...