Hikoyadan: “Choʻl burgutini izlab Oltiariqdan Yozyovonga otda joʻnadim. Hali quyosh botmagan, uning kechki qizgʻish nurlari barglari sargʻaygan oʻriklarni, terak uchlarini lovullab yondirayotgandek. Osmon koʻm-koʻk, ufqda xuddi atayin boʻyab qoʻygandek...”