O‘zbekiston xalq yozuvchisi O‘tkir Hoshimovning «Urushning so‘nggi qurboni» hikoyasida bor-yo‘g‘i uch marta urush so‘zi tilga olinadi. Lekin gap bu so‘zning qanchalik ishlatilishida emas, muhimi yozuvchi o‘sha davrni qanchalik tasvirlay olishida, asardagi voqealarga kitobxonni qanchalik ishontira bilishadi. Ushbu hikoyani go‘yo yaxlit bir organizm deb oladigan bo‘lsak, uning har bir hujayrasiga urush davri sharoitining ruhi singdirib yuborilgan. Hikoyaning har bir satrida, lavhasidan dahshatli urush izg‘irinlari esib turgandek bo‘ladi.
