Ushbu qissa Oʻlmas Umarbekovning soʻnggi publitsistik asari boʻlib, unda adib hayotga, oʻtkinchi umrga chuqur falsafiy nazar tashlovchi, oʻzining va oʻzgalarning hayotiy tajribasidan yuksak xulosalar chiqaruvchi yozuvchi darajasiga koʻtarilganini namoyish etgan.